Verliefd zijn op een stad.

Het kan, echt waar.
Ik verloor afgelopen week mijn hart aan Barcelona. Wat een mooie stad, wat een relaxte stad, wat een sfeervolle stad, wat een romantische stad.

Dit jaar geen vakantie naar exotische oorden, zoals vorig jaar, maar dit jaar een stedentrip, met z'n vijven naar Barcelona.
Een appartement in de wijk Gothic (past al goed bij mijn muzieksmaak), het oude centrum met de mooie gebouwen, kleine steegjes en pleinen.

We hebben een paar dagen rondgelopen, van toeristische hoogtepunten tot het dagelijks leven. Allemaal hebben we genoten van het straatleven, het ritme van het leven daar.

Ik zou iedere foto wel willen laten zien, maar dat zouden er wel heel erg veel gaan worden, dus een selectie van foto's (en dan zijn het nog wel heel veel)

Ja, het kleine meisje eet een ijsje! We hadden een ijssalon gevonden, waar ze bekend waren met coeliakie, 's ochtends met schone machines  werd er eerst ijs gemaakt, wat absoluut niet met iets van gluten in aanraking was gekomen en dit ijs werd ook bewaard in een aparte vriezer om kruisbesmetting uit te sluiten.
Verder viel het me op dat ik de opmerking 'sin gluten' op veel artikelen tegen kwam of het nu in een natuurvoedingswinkel was of in een heel kleine buurtsuper, zelfs op borden van standaard waterijsjes werd dit bij de betreffende ijsjes vermeld.
Met uit eten gaan durfden we de gok niet te nemen en kookte ik eerst voor Tarja, dus zij had al gegeten voor wij een terras op zochten om zelf te eten. En terwijl wij aten vermaakte zij zich met tekenen of  stond met grote ogen naar de straat artiesten te kijken.

Dit was dan ook echt het einde van de zomervakantie, maandag begint de middelbare school weer en gaan zo langzaam aan de colleges ook van start.
En maandag gaat Tarja een ochtendje wennen op haar basisschool. Het schoolleven gaat nu voor al mijn kinderen van start.