woensdag 29 juni 2011

kinderarts

Vandaag was het weer tijd voor een bezoek aan de kinderarts. Miss T staat al vanaf ze 8 maanden is bij hem onder controle in verband met haar benauwdheid en ook wel haar geringe groei.
Nu voor de statistieken; de vorige controle was 24 november 2010 en toen woog ze 11 kg en was 86 cm lang en vandaag woog zij 11,5 kg en is zij 88,4 cm van lengte.
Wegen en meten gebeurt door één van de assistentes en toen zij het gewicht van miss T noteerde, vroeg ze even half bevestigend dat T, toch net 1 jaar geworden was (??). Nu bleek dat zij het verkeerde dossier had gekregen van haar collega, maar zij verwoordde wel mijn bezorgdheid, want ik maak me soms best zorgen over die geringe gewichtstoename. Ik ben gewoon bang dat haar luchtweg-problemen haar zoveel energie kosten, dat ze niets over heeft om te kunnen groeien.

De kinderarts was eigenlijk best tevreden met haar. Ze groeit, ze komt iets aan, is wel iets aan de lichte kant, zoals hij voorzichtig zei.
Wij hebben best vertrouwen in het oordeel van deze arts, hij neemt tijd, legt alles uit en hij zal niet eerder miss T onderzoeken voordat ze een beetje op haar gemak is.  Kortom een man met hart voor zijn patiënten. Voorlopig hebben we afgesproken om eens een KNO arts te raad plegen, omdat het misschien haar neusamandelen zijn die opspelen.
Dus met een nieuwe afspraak op zak verlieten wij het ziekenhuis weer. En de puffers blijven en gaan ook gezellig mee op vakantie.


Na deze lap tekst toch nog een plaatje.
Deze slak slijmde vanmorgen over de ruit en zowel miss T als ik vonden hem wel fascinerend.

9 opmerkingen:

  1. Altijd spannend en wel fijn dat ze onder controle blijft lijkt me.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn dat je een goeie kinderarts hebt! Eigenlijk ken ik dat niet zo, kindjes die niet hard genoeg groeien. Omdat ze bij mij prednison gebruikten kwamen ze toch aan, ondanks zwakke longen. Maar ja, dat is per kind-familie weer anders. Missch ben je zelf ook niet zo groot?

    Mooi hè, die slakken. Ze maken zilveren sporen over de stoep.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. mijn jongste knuffelkind is ook zo'n iniminiekindje.
    nog een half jaar na haar eerste verjaardag in maatje 74, maar toch een taai rakkertje met een enorme groei in haar verdere ontwikkeling(motoriek en taalgebruik):))

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Fijn zo'n kinderarts. Wel spannend elke keer.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat vervelend van de geringe groei, misschien kan ik je een beetje troosten, ook mijn jongste groeide maar heel gering, lag vaak in het ziekenhuis was gewoon te klein en te licht en had enorm veel allergieën.
    Nu is hij 8 jaar 1.32 en weegt 25 kilo. Het afgelopen jaar is hij 12 cm gegroeid en 3 kilo ineens aangekomen, hij wordt nu een lange jongen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mijn dochter groeide ook nooit hard, maar zolang ze het voor de rest goed doen zou ik me er niet te druk om maken.

    groeten Herma

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat prettig dat de arts zo goed reageert. (Dat heb ik wel eens anders meegemakat). Als het aan de benauwdheid ligt hoop ik dat dat opgelost kan worden. Maar misschien is ze gewoon een kleintje, we kunnen niet allemaal heel lang en zwaar worden...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. lastig, want inderdaad, hoeveel invloed heeft haar benauwdheid erop? en hoe scheid je angst en moederintuitie? Proberen niet te veel gaan vergelijken met je andere kinderen of andervrouws kinderen (ook al doe je dat automatisch toch) en zeker niet met het gemiddelde Nederlandse kind (want dan heb ik hier ook een onderontwikkeld kind; echter haar vader en oma zijn ook van die lichtgewichtjes, maar OERsterk! En eten dat ze kunnen!)

    Ach, jij weet dat ook wel allemaal. Veel wijsheid toegewenst! en liefs voor je kleine droppie en haar slak ;o)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik snap je bezorgdheid wel San, zou ik zelf denk ik ook hebben. Goed dat je vetrouwen hebt in de kinderarts. Volgens mij is Tarja een sterke dame, althans dat straalt ze uit. Klein maar fijn, toch?
    xx

    BeantwoordenVerwijderen