stil genieten

in de tuin staan alle bloempotten met een hoed van sneeuw. Het mooie winterweer houdt ons lekker dichtbij huis, een kleine wandeling om boodschappen te doen en dan terug naar ons warme huisje.

Tarja is niet onder de indruk van de sneeuw, ze vindt het gewoon helemaal niks. Maar binnen in huis is ze druk bezig met leren lopen, aan de hand, langs de tafel en achter haar loopkarretje. En ook praten wordt druk geoefend, het woord 'nee' wordt vooral uitgeprobeerd, ze vindt het heel leuk dat wanneer zij nee zegt, dit een reactie van ons geeft. Soms is ze hier niet zo blij mee, want als ik haar yoghurt voer en ze na een paar happen al nee-schuddend 'nee-nee' zegt, dan stop ik met voeren, en dat was toch eigenlijk niet de bedoeling. Vanmorgen was ik blij verrast, want ze terwijl ze in ons bed zat, om 6 uur gingen haar oogjes al open, en ze mij naar beneden zag gaan om de verwarming aan te zetten en de katten te voeren, vroeg ze ineens naar de ses, ses (want op niet-werkdagen krijgt ze boven op bed een flesje melk). Maar dit was de eerste keer dat ze er ook zelf om vroeg

en dit is helemaal geweldig, zitten in je eigen loopkarretje en geduwd worden door je grote broer. Die grote broer heeft de afgelopen week zijn troost gezocht bij z'n kleine zusje, gewoon door bij haar te zijn en haar te knuffelen.

En nu sneeuwt het weer........ misschien moeten we morgen toch maar eens kijken of Rob's oude slee nog bij z'n moeder staat.