maandag 29 juni 2009

maandagmiddag

Hadden wij weer een afspraak met de kinderarts. Allereerst werd Tarja weer gewogen en was vergeleken met vorige week 60 gram aangekomen. Ik was allang al blij dat ze niet was afgevallen. Maar na het wegen zit je dan in zo'n benauwd kamertje te wachten tot de arts bij je komt, en dan gaat er steeds maar van alles door je heen, want vorige week zijn we allebei heel erg geschrokken, toen die arts ineens de woorden taaislijmziekte liet vallen. Nu zijn we alletwee heel positief ingesteld, maar de afgelopen week hadden we 't toch regelmatig te kwaad.

Maar na enige tijd zweten in dat onderzoekskamertje, kwam die arts eindelijk binnen en begon al dat hij Tarja er veel beter uit vond zien en dat zo op het eerste gehoor haar ademhaling ook stukken beter klonk. Na het nodige luisterwerk met de stethoscoop, gaf hij inderdaad de verlossende woorden, dat haar longen schoon waren van al die slijmophoping. Dus het gaat weer de goeie kant op met ons meisje. We mogen nu de ventolin gaan afbouwen tot alleen nog voor noodgevallen, de flixotide blijven we geven als onderhoud, om ontstekingen tegen te gaan. En wat wel belangrijk is, Tarja moet nu gaan aankomen in gewicht, want dat is wat die kinderarts wil zien, dat ze over 4 weken echt beduidend meer weegt.

Maar voorlopig zijn we hier helemaal opgelucht dat het weer goed gaat met ons vrolijk meisje.

hoe het is geweest

Helemaal gezellig!
Ik heb m'n neefje eindelijk kunnen vasthouden :D. Valerie (4 jaar) die op slag verliefd werd op Martin, zo'n grote broer dat wilde zij ook wel. We hebben gewandeld naar een speeltuintje in de buurt om de kleintjes in slaap te krijgen, wat na lang aandringen ook lukte. De kids hebben geschommeld, gevoetbalt en heel veel gestoeid. Twee babies op een kleed op het gras, die mekaar aandachtig bekeken. Matthias die liet zien hoe goed (en snel) hij al kan kruipen. Gesprekken met m'n schoonzus, Daniela, over combi kids en werk, wat we allebei best vinden tegenvallen.
Kortom een heel gezellig weerzien, zodat de tijd omvloog en we eigenlijk pas veel te laat weer terug reden.
En m'n moeder, zij straalde de hele dag, want nu had zij even iedereen weer onder de vleugels.

P.S. een grappig feit, in ons gezelschap hebben alle vrouwen een jongere partner, Hans is jonger dan mijn moeder, Rob is jonger dan ik, Ed is jonger dan Daniela en zelfs Martin deed mee, want hij is jonger dan zijn vriendin Jaki. Erfelijk misschien?!

vrijdag 26 juni 2009

Bijna...

Bijna is het zo ver, dan zie ik eindelijk weer mijn broer en zijn familie. Vorig jaar september, drie dagen voordat Tarja geboren werd, werd mijn broer vader van een prachtig mannetje. En ik werd tante. Maar tot nu toe ken ik het gezin van mijn broer, dat bestaat uit hem, zijn vriendin, haar dochter en hun zoon, alleen van foto's en van verhalen via de mail.
Ze wonen in Duitsland, even voorbij Munchen, ruim 8 uur rijden met de auto hier vandaan en dat is net te ver om zomaar even heen en weer te gaan. Maar nu zijn ze hier, eerst vakantie houden op Texel en daarna gaan ze door naar Drenthe, naar ons moeder, waar ze ook weer een paar dagen blijven.
En daarom stappen wij zondagmorgen in de auto (en lief op de motor - voor 5 plek in de auto, maar we zijn met 6) en rijden naar Drenthe, zodat we allemaal rond de zelfde tijd daar zijn. Dan heeft mijn moeder ineens allebei haar kinderen met partners en bijna al haar kleinkinderen in huis. Dan gaan we elkaar zien, elkaars babies bewonderen en bijkletsen en heel veel lachen en genieten.
Ik kan bijna niet wachten tot het zo ver is.

Maar nu zitten we in de tuin en genieten van een lekkere zwoele avond, een mooi begin van het weekend.

En als extraatje een foto van mijn oudste en mijn jongste, samen bij de MD in Rotterdam.

dinsdag 23 juni 2009

van een slapeloze nacht en een ziekenhuisbezoek

Gistermiddag was het al moeilijk om Tarja even te laten slapen en toen ze 's avonds eindelijk rustig lag, hoorde ik al snel een zielig huiltje van boven komen. En vond ik in het ledikantje een koortsig meisje, dat echt niet alleen wilde zijn. Met haar dicht tegen me aan beneden op de bank gezeten, tot ze halfslapend tegen me aanhing en zo samen naar boven gegaan, waar ik haar bij mij in bed heb gelegd. En zo lag ik daar met meisje die steeds moest huilen, omdat ze het benauwd had en zich zo naar voelde. En zo ging het de hele nacht door, in slaap vallen, huilen, aan de borst, in slaap vallen en weer huilend wakker schrikken. Als we anderhalf uur aaneen hebben geslapen was het veel.

Dus de enige die blij was dat om 6 uur de wekker ging, was Muisjepluisje, omdat als ik opsta, ik als eerste de katten ga voeren. Met lief afgesproken, dat ik 's ochtends zou gaan werken en hij in de middag en dat hij ook even met Tarja langs de huisarts zou gaan. Zij had ons immers vorige week nog gezegt dat we meteen met Tarja moesten langskomen, als ze weer zo benauwd was. Maar ik ben dus gaan werken, in zombie modus en werd als snel gebeld door lief om te zeggen dat ze om half 10 al bij de huisarts terecht konden, waarna de huisarts mij weer belde omdat ze wilde weten hoe Tarja had gedronken de afgelopen nacht en dat ze een afspraak ging maken bij een kinderarts, omdat Tarja aan de maximale dosis ventolin zit, die een huisarts mag voorschrijven, en deze dosis nog te weinig effect heeft.

Ja, toen zaten we 's middags ineens in het ziekenhuis, waar Tarja uitgebreid werd onderzocht door een co-assistent en later ook door de kinderarts. Waar ze 10 minuten lang een maskertje met zuurstof-ventolinmengsel kreeg, omdat de kinderarts wilde zien of de ventolin wel effect heeft. Wat die kinderarts wel verontrustend vond was dat Tarja weinig groeit en nauwelijks in gewicht aankomt. Dus het verhaal van het consternatieburo dat Tarja's curve een typische borstvoedingscurve is, werd door hem niet gedeeld. Hij was eerder bang,dat de ontsteking in haar longen, haar zoveel energie kost, dat ze daardoor niet groeit.
Waar we nu mee naar huis zijn gestuurd, 2 x flixotide pere dag, 6 x ventolin per dag en een kuur van 5 dagen van prednisolon.

Komende maandag gaan we weer terug voor controle. Door de kuur moet de ontsteking dat grotendeels verdwenen zijn. Zo niet, dan willen ze van alles gaan onderzoeken.
Dus hoop met ons mee dat maandag alles okay is.

En Tarja, die co-assistente vond ze wel gezellig, dus die liet ze wel haar gang gaan, maar toen die kinderarts dat zelfde riedeltje weer ging afwerken vond ze het wel genoeg geweest en toen ze ook nog 10 minuten lang een kapje op haar neus en mond moest was het alleen nog maar huilen. Ons arm klein meiske.

maandag 22 juni 2009

I'll carry you

Tot je toegeeft aan je moeheid, draag ik je. Lopen we samen door het huis, tot jij je ontspant, en je voelt dat je heel moe bent.....

en ik je in bed kan leggen, zodat je eindelijk in slaap valt....

zaterdag 20 juni 2009

Litha

Litha, ook wel zomerzonnewende. De natuur staat in volle bloei op het toppunt van haar vruchtbaarheid, de zon staat nu op zijn hoogtepunt, hierna neemt hij langzaam in kracht af. Met Litha wordt dit keerpunt gevierd, men wacht vanaf nu de oogst af. Het is ook de tijd om naar ons zelf te kijken, hoe staat het met onze plannen en projecten van dit jaar, wat heeft er nog wat extra aandacht nodig, zodat er straks geoogst kan worden, en wat moeten we loslaten in het vuur van Litha, zodat we sterker verder kunnen gaan. Nu gaat groei over in rijping, zodat we met Lammas en Mabon kunnen oogsten.
Het verhaal dat bij Litha hoort is de strijd tussen de Eikkoning en de Hulstkoning, waarbij de Hulstkoning wint. Hij zal heersen tot Yule, waarna zijn heerschappij weer door de Eikkoning overgenomen wordt.
Litha is een vrolijk feest met zang en dans en midzomervuren. Deze vuren werden ontstoken voor bescherming, reiniging en in de hoop de warmte van de zon vast te kunnen houden om zo een goede oogst te krijgen.

Dit is de tijd van de Vlier, van het Sint Janskruid en de tijd om geneeskrachtige kruiden te oogsten. De Godin die staat voor Litha is Artha, de Berin, zij beschermt, maar niet zonder ook haar eigen grenzen te bewaren en bewaken. Dit is de tijd van kracht, levenkracht, wilskracht en passie.

Ga met me mee naar buiten, ontsteek het vuur in de korf en hef met mij een glas mede, voor Artha, voor bescherming, voor kracht, voor passie.
Blessed Be.

woensdag 17 juni 2009

dingen die steeds terugkeren..


de was
de afwas, iedere dag opnieuw.....

maar gelukkig ook, de bloemen in de tuin, die ieder jaar opnieuw bloeien
en m'n ouwe rooie kat, die balanceert over de schutting

werk of geen werk

Gisteren werden we even bij een geroepen voor een kleine toelichting van de directeur, over de geruchten die de ronde doen. Het komt er op neer, dat het enige wat nu belangrijk is, is productie, zoveel mogelijk verpakken per dag. (er ligt genoeg om te verpakken) We moeten de komende weken qua productiviteit een positief resultaat gaan laten zien. Gaat dit niet lukken, dan zou ik straks weleens tijd genoeg hebben om dagelijks te bloggen......

zaterdag 13 juni 2009

gevoel van vrijheid

Vanmorgen, toen Tarja weer sliep en Jasper wel wilde oppassen, zijn mijn lief en ik op de motor gestapt. Lief reed en ik achterop tegen hem aan. Gewoon een stukje toeren, via de Bleiswijkseweg (juk. langs m'n werk), Kruisweg, Moerkapelle, Moordrecht, Nieuwerkerk ad IJssel, langs de IJssel naar Capelle . Man, wat was dat lekker, zon, wind en heel even waren we weer alleen maar vriendje en vriendinnetje.
En weet je wat ook fijn was, toen we thuis kwamen na een uurtje, dat Tarja nog lekker lag te slapen, die had niet gemerkt dat haar papa en mama even hadden gespijbelt van het ouderschap.

woensdag 10 juni 2009

Vergelijken

Ik weet dat je je kinderen niet met elkaar moet vergelijken, maar ik vond dit toch wel een leuk lijstje.

Martin , 8 maanden, 8150 gr en 74 cm
Jasper, 8 maanden, 8990 gr en 69,5 cm
Joeri, 8 maanden, 10620 gr en 75 cm
Mirte, 8 maanden, 8800 gr en 71,5 cm
Tarja, 9 maanden, 7070 gr en 68 cm

maandag 8 juni 2009

zondag 7 juni 2009

creatieve bui

M'n laatste creatieve uitspatting geshowt door Basil


lenig meisje

maar of 't nou zo makkelijk eet........

zaterdag 6 juni 2009

alle aandacht voor t meisje en elkaar

Dit weekend zijn mijn kids naar hun vader en hebben we dus alle tijd en aandacht voor elkaar en vooral voor Tarja. Ik zie dit ook als een luxe en als een goed iets, want echt een huishouden van 6 man is druk en voor je het weet ben je alleen nog bezig met de boel draaiend te houden. Maar om de week zijn wij dus weer een beetje samen (nu met onze dochter dan), dan praten we bij en genieten we van de tijd die we voorelkaar hebben en ook wel van de onverwachte rust in huis. de heren genieten ook van de rust

Toch is het genieten, zo'n groot samengeraapt gezin. Ik vind ook dat we heel erg blij mogen zijn met hoe de kinderen met Tarja omgaan, want biologisch gezien is zij hun halfzusje, maar dat heeft nog geen van hen iets uitgemaakt, zij is hun zusje, want ze zijn allemaal van dezelfde moeder. Je zou ze moeten zien als ze terugkomen van hun vader, om de beurt moeten ze dan hun zusje knuffelen, de eerste begroeting is ook voor haar en dan pas een onverschillige "hoi mam".

En wat we deden vandaag met z'n drietjes................... lekkere bodybutter kopen bij de bodyshop, voor na het douchen, da's mijn avondritueeltje, eerst douchen en dan smeren. Verder kochten we een buggy, een knalrode, voor de vakantie. Dus wij wandelen straks in Sienna met Tarja in een rooie buggy. En natuurlijk ging mijn lief koken vanavond, tagliatelle met carbonarasaus en tafelden we nog even na, voor zover onze dame zich amuseerde in de box. Deden daarna samen die dame in bad en vervolgens in bed en zitten nu knus (en burgerlijk) samen op de bank.
Tarja in de buggy

vrijdag 5 juni 2009

van de tijd die vliegt

En dan is zomaar ineens de week voorbij en heb ik nog helemaal niets geschreven, terwijl we deze week toch best veel hebben gedaan. De week begon met een dagje vrij, nu ben ik dat altijd op maandag, maar nu waren we met het hele gezin thuis, dus geen gehaast en 's middags nog even naar Rotterdam, een ijsje bij Venezia en doorslenteren naar Rotown voor een tosti.
Werk (en school voor de kids) was de dag erna weer aan de beurt.

Ook heb ik een nieuw paspoort aangevraagd, 't ouwe was verlopen en voor de vakantie heb ik er eentje nodig. En die vakantie komt er al aan, want over 6 weken zitten wij in Italie.

En ook zijn we weer met Tarja naar de huisarts geweest, ondanks de ventolin was het nog helemaal niet goed. Dus nu behalve ventolin, moet ze ook aan de flixotide. Maar kleine elf blijft er heel vrolijk onder en sinds ze zich kan omdraaien is dat dus wat ze dehele dag doet. En wat ook wel een vermelding waard is; ze heeft een nacht doorgeslapen van 8 uur 's avonds tot half 7 's ochtends. Niet schrikken, het was gelukkig maar eenmalig, de afgelopen nacht kwam ze gewoon weer om 12 uur en om half 5. ;)


En nu is het weekend, hebben we geen plannen, dus we zien wel hoe het loopt. Een fijn weekend allemaal.