zomaar een dag....

Oei 't was wel wennen vanmorgen, weer werken na 5 vrije dagen. De wekker ging wel erg vroeg, zeker na een nogal onrustige nacht door het onweer. Ja, door het onweer, niet door Tarja, want zij sliep bijna dehele nacht door(alleen een voeding rond half 2). Ik moest haar zelfs om half 7 wakker maken voor de ochtendvoeding. Maar toch is het gelukt om rond half 8 de deur uit te gaan, Tarja naar het kdv brengen. Ze was harstikke vrolijk en vond het prachtig dat ze niet in een box hoefde, maar op grond mocht bij de grote kruipende babies.
Ow ik moet nog wel even trots zeggen, dat sinds afgelopen week Tarja zich kan omdraaien van rug naar buikligging.

Zelf was ik nog voor 8 uur op m'n werk en normaal staan er dan al veel auto's, maar nu stond er nog bijna niets en ook op kantoor was er bijna niemand. M'n eerste gedachte toen ik het lege parkeerterrein zag was dat we stilletjes failliet waren gegaan en ik het nog niet wist. ;)
Viel ook weer mee, want de meesten zaten vast in het verkeer, dus waren gewoon wat later. Over m'n werk ga ik het verder niet hebben. Werk is gewoon werk en meer niet.

Na 5-en Tarja weer opgehaald. Samen groente gehaald en naar huis. En dan is het al 6 uur en lopen er 4 hongerige kids om me heen. Ik was even vergeten dat lief een cursusdag had en er vanavond dus niet is. Dan eerst Tarja wat te eten geven, ik ga voor makkelijk, dus een potje bruine bonen met appeltjes en als zij is uitgegeten, zet ik haar in haar wipstoeltje bij de keukendeur, zodat ze kan zien wat ik doe (en vooral waar ik ben). We gaan snijbonen eten, zitten in de groentetas, maar die moeten nog wel schoongemaakt worden en de aardappels nog geschild, als ik dat alleen moet doen, eten we voorlopig nog niet. Dus een gil naar boven en staan er 2 kids naast me aan het aanrecht de bonen schoon te maken terwijl ik de piepers jas. Op deze manier schiet het tenminste op en zitten we iets na 7 uur aan tafel. Tarja zit er ook bij met een paar stukjes snijboon, die ze allemaal over haar stoel uitsmeerd. Maar een paar hapjes yoghurt gaan er nog wel in. Ze is duidelijk een toetjes mens, net als haar moeder. De tafel wordt afgeruimd, dat wordt bijna altijd door Joeri en Mirte gedaan en ik spoel alvast snel de vaat, zodat we straks gezellig kunnen afwassen.

Eerst gaat Tarja naar bed, die zit in haar ogen te wrijven en te jengelen van moeheid. Dus snel met washand wassen, kop en kont heet dat hier, nachthemd aan, en op het grote bed. Voorlezen, over een kindje dat ook naar bed gaat, bij ieder plaatje gilt ze enthousiast. En dan in haar slaapzak, lekker tegen mij aan voor de in-slaap-val-voeding. En in slaap vallen deed ze, al na een paar slokjes. Haar in haar bedje gelegd en nog even lekker ingestopt.

Dan in de afwas aan de beurt, Mirte wast en ik droog en we kletsen over haar en mijn dag en dan is het eigenlijk geen vervelend klusje en best gezellig met z'n twee. Maar met de vaat schoon in de kast en een volle theepot op tafel is het tijd voor mij. En ga ik eerst even bijlezen in blog-land en daarna nog heel even kijken of Joeri nu echt z'n duitse woordjes heeft geleerd. Dan later dan mijn bedoeling was ga ik naar boven en duik onder de douche en dan in bed.