vrijdag 8 mei 2009

de mens zit soms raar in mekaar

En die titel slaat op mezelf, want soms ben ik gewoon een beetje raar. Ik werk drie dagen, moet nou eenmaal, en twee dagen breng ik Tarja 's ochtends naar het kdv, dan knuffel ik haar nog heel uitgebreid en dan ga ik met een opgeruimd, gerust gevoel werken. Maar op vrijdag dan brengt Rob Tarja naar het kdv en waar ik dan afsla richting werk, gaan zij rechtdoor naar kdv. En dan rij ik altijd door met een steen in m'n buik, omdat ik haar niet heb weg gebracht, niet nog even geknuffeld heb. Alsof ik haar thuis niet uitgebreid gedag heb geknuffeld, maar toch, tis m'n gevoel.
En om het weekend gaan m'n andere kids naar hun vader, dat doen ze al jaren. Ik vind het prima, soms zelf weleens fijn, even geen drukte, even tijd voor mij. Maar nu is het vakantie en zijn ze de helft hier en de helft bij hem en de eerste drie dagen vind ik het fijn en kom ik tot rust. Grote dochter en ik hadden de dagen ervoor wat wrijving gehad, ik begreep haar gedrag, maar het maakte het er niet minder vermoeiend om.
Maar na een dag of drie vind ik het niet meer zo fijn, ik mis ze. Het huis is best leeg met z'n drietjes in plaats van met z'n zessen. Gelukkig komen ze de laatste paar dagen steeds even langs, want ze missen hun kleine zusje.
En zondag, dan zijn we weer compleet.

2 opmerkingen:

  1. kan het me wel voorstellen hoor! even de tijd voor jezelf is o zo lekker. maar als je dan weer bent opgeladen, dan wil je weer dat je wereldje is zoals het was.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ik ben nu ook blij dat het spul weer terug is onder moeders vleugels

    BeantwoordenVerwijderen