zondag 31 mei 2009

in de tuin





Als je ons hebt gezocht, we zaten in de tuin. Met dit mooie weer zitten we buiten tussen de hortensia's en de vrouwenmantel. 's Ochtends met een kop koffie zittend op het bankje onder de boom met een kat aan m'n voeten.

woensdag 27 mei 2009

woensdag gingen we

Naar de huisarts.....
Al vanaf dat Tarja naar het kdv gaat is ze verkouden, soms gaat het iets beter, maar echt weggaan doet het niet. Ik ben al eerder met haar naar de huisarts geweest, de eerste keer had ik een waarnemend arts, die mij vooral voor overbezorgde moeder versleet, maar ik wist toen wel dat haar longen schoon waren, dus ik was al gerust. Alleen ze bleef verkouden, dus snotneus, hoesten en zagen met de ademhaling. Weer terug naar de huisartsenpraktijk, een andere waarnemer, en zij vond inderdaad dat Tarja best iets mocht hebben om ervoor te zorgen dat ze al dat slijm een beetje zou kwijtraken. Dus zij ging overleggen met huisarts van de praktijk en deze besloot zonder Tarja te zien, dat dit niet nodig was, want babies van 6 maanden moeten zelf hun weerstand opbouwen. En zo'n verkoudheidje kon rustig 2 weken duren (huh?)

Om het hele verhaal kort te maken, ze is nu 8 maanden en hoest en zaagt en snottert nog steeds. Dus vorige week een afspraak bij mijn huisarts gemaakt, dus geen waarnemer of invalkracht of andere arts van de praktijk.
En vandaag was dat dus, we kwamen de spreekkamer binnen en ze hoorde het al, de zagende ademhaling. Er kwam dus uit longen vol met slijm en een oor-en keelontsteking. het verbaasde de arts dat Tarja zo vrolijk was en niet koortsig of ziek. Ze moet dus eigenlijk een heel goede weerstand hebben, lang leve borstvoeding!
Maar wij gingen weer naar huis met antibiotica(t kan echt niet anders) en ventolin-inhaler. En nu maar hopen dat het snel gaat werken, misschien dat Tarja dan ook meer energie heeft om ondernemender te worden.


En wat we verder nog deden......
Ik ging met mijn 2 dochters nog gezellig naar het stadshart. Ik moest een kado-bon halen voor m'n collegaatje die morgen voor het laatst is en we gingen ook nog pasfoto's laten maken. Mijn paspoort is verlopen, dus ik moet een nieuw, Tarja moet erbij geschreven worden en Mirte moet een ID-kaart.
Pasfoto's dus, ik zie eruit alsof ik ontsnapt ben uit een instituut, die van Mirte laten haar ook niet op haar voordeligst zien, maar die van Tarja zijn echt schattig, uber cute.

En verder? Thee drinken, was opvouwen en een heel klein beetje opruimen.


mijn twee dochters

dinsdag 26 mei 2009

zomaar een dag....

Oei 't was wel wennen vanmorgen, weer werken na 5 vrije dagen. De wekker ging wel erg vroeg, zeker na een nogal onrustige nacht door het onweer. Ja, door het onweer, niet door Tarja, want zij sliep bijna dehele nacht door(alleen een voeding rond half 2). Ik moest haar zelfs om half 7 wakker maken voor de ochtendvoeding. Maar toch is het gelukt om rond half 8 de deur uit te gaan, Tarja naar het kdv brengen. Ze was harstikke vrolijk en vond het prachtig dat ze niet in een box hoefde, maar op grond mocht bij de grote kruipende babies.
Ow ik moet nog wel even trots zeggen, dat sinds afgelopen week Tarja zich kan omdraaien van rug naar buikligging.

Zelf was ik nog voor 8 uur op m'n werk en normaal staan er dan al veel auto's, maar nu stond er nog bijna niets en ook op kantoor was er bijna niemand. M'n eerste gedachte toen ik het lege parkeerterrein zag was dat we stilletjes failliet waren gegaan en ik het nog niet wist. ;)
Viel ook weer mee, want de meesten zaten vast in het verkeer, dus waren gewoon wat later. Over m'n werk ga ik het verder niet hebben. Werk is gewoon werk en meer niet.

Na 5-en Tarja weer opgehaald. Samen groente gehaald en naar huis. En dan is het al 6 uur en lopen er 4 hongerige kids om me heen. Ik was even vergeten dat lief een cursusdag had en er vanavond dus niet is. Dan eerst Tarja wat te eten geven, ik ga voor makkelijk, dus een potje bruine bonen met appeltjes en als zij is uitgegeten, zet ik haar in haar wipstoeltje bij de keukendeur, zodat ze kan zien wat ik doe (en vooral waar ik ben). We gaan snijbonen eten, zitten in de groentetas, maar die moeten nog wel schoongemaakt worden en de aardappels nog geschild, als ik dat alleen moet doen, eten we voorlopig nog niet. Dus een gil naar boven en staan er 2 kids naast me aan het aanrecht de bonen schoon te maken terwijl ik de piepers jas. Op deze manier schiet het tenminste op en zitten we iets na 7 uur aan tafel. Tarja zit er ook bij met een paar stukjes snijboon, die ze allemaal over haar stoel uitsmeerd. Maar een paar hapjes yoghurt gaan er nog wel in. Ze is duidelijk een toetjes mens, net als haar moeder. De tafel wordt afgeruimd, dat wordt bijna altijd door Joeri en Mirte gedaan en ik spoel alvast snel de vaat, zodat we straks gezellig kunnen afwassen.

Eerst gaat Tarja naar bed, die zit in haar ogen te wrijven en te jengelen van moeheid. Dus snel met washand wassen, kop en kont heet dat hier, nachthemd aan, en op het grote bed. Voorlezen, over een kindje dat ook naar bed gaat, bij ieder plaatje gilt ze enthousiast. En dan in haar slaapzak, lekker tegen mij aan voor de in-slaap-val-voeding. En in slaap vallen deed ze, al na een paar slokjes. Haar in haar bedje gelegd en nog even lekker ingestopt.

Dan in de afwas aan de beurt, Mirte wast en ik droog en we kletsen over haar en mijn dag en dan is het eigenlijk geen vervelend klusje en best gezellig met z'n twee. Maar met de vaat schoon in de kast en een volle theepot op tafel is het tijd voor mij. En ga ik eerst even bijlezen in blog-land en daarna nog heel even kijken of Joeri nu echt z'n duitse woordjes heeft geleerd. Dan later dan mijn bedoeling was ga ik naar boven en duik onder de douche en dan in bed.

zondag 24 mei 2009

lazy sunday afternoon





Keltfest 2009

Het was weer helemaal leuk. Het weer zon en droog, beter kan niet. Het festivalterrein was ingedeeld in verschillende dorpen (cirkels), dat gaf het een best knus aanzien, veel kramen, meer dan genoeg eet/drinktentjes, Clan McBran en the Woads, muziek van Rapalje en heel veel gezellige mensen.

wapendemonstratie bij Clan McBran

schapen bij elkaar houden (ging dit jaar wel goed :D )
kleine elf vermaakte zich ook wel
dit uiltje was zoooo cute

Een heel relaxte dag en alvast een klein voorproefje op Castle Fest.

vrijdag 22 mei 2009

morgen keltfest

morgen keltfest..........................
wie gaat er ook???

donderdag 21 mei 2009

voor Vliermoedertje

vandaag

bakten we koekjes (volgens haar recept)

gingen we wandelen


deden we nog iets creatiefs
en eten we vanavond kip uit de oven

woensdag 20 mei 2009

meyendel








vanmorgen wandelden wij in meyendel......

maandag 18 mei 2009

soms maak ik mij kwaad

als ik zie, hoe alles op uiterlijk wordt gebaseerd. Dat het aantal kilo's dat je weegt(lees zo min mogelijk), het aantal rimpels dat je hebt(lees botox-uitdrukkingsloos), je schoonheid bepaalt. Voor mij zit echte schoonheid van binnen, is iemand met rimpels en misschien een kilootje of wat teveel, iemand die leeft, die iets heeft ervaren, die mij iets kan vertellen.


Waar deze boosheid ineens vandaan komt. Ik kijk naar m'n bijna-puber dochter, een pracht meid van 11. Ze staat nu tussen twee werelden, het ene moment nog kind en dan ineens een klein vrouwtje. Dat ze van mooie kleren houdt en van winkelen vind ik prima, maar dat zij en haar vriendinnen constant bezig zijn met hun gewicht en dat zij hierdoor probeert om niet te ontbijten, dat maakt mij boos. Boos en ook machteloos, want waarom kan ik haar niet laten zien dat ze mooi is, mooi van binnen en van buiten. Waarom dringen mijn woorden niet tot haar door.


En ik zie mezelf, eind zesde klas, kleren kopen met m'n moeder. Ik pas een legergroenjurkje(dat was toen mode, ja), kom uit de paskamer en kijk in de spiegel en dan zegt m'n moeder dat ik behoorlijk mollig begin te worden en maar moet uitkijken dat ik niet dik wordt. Ik wil niet zeggen wat zo'n achteloos geplaatste opmerking met je doet. (het feit dat ik me het nu nog herinner, zegt al genoeg) Dat mollige was trouwens alleen maar een voorbode van een groeispurt, want van een van de kleinste meisjes van de klas, groeide ik in de zomer naar een van de langste van de klas. Maar daarom wil ik dat mijn dochter blij is met wie ze is, want ze is een prachtmeid.

vrijdag 15 mei 2009

en zij bakte weer een taart

En vandaag is het een appeltaart.
Een appeltaart voor Joeri, want hij wordt morgen 14. Dus 14 jaar geleden liep ik nu met een enorm dikke buik, al 10 dagen overtijd, met het gevoel dat ik voorlopig nog niet zou bevallen. Maar toen ik 'sochtends opstond hing ik ineens over de tafel terwijl ik een wee moest wegzuchten. Dat was om 7 uur, snel de broertjes naar een vriendin en daarna de vlos gebeld en 3 uur later was hij daar, Joeri, 4550 gram en 54 cm.

En morgen vieren we dat dit alweer 14 jaar geleden is.


woensdag 13 mei 2009

En vandaag....

Is Tarja alweer 8 maanden. Acht maanden geleden, lag er na een bevalling van 21(!)uur een klein, helemaal onder het huidsmeer zittend, meisje op m'n buik.
En nu is ze al een klein eigenwijsje, een beetje eenkennig, die precies weet hoe ze iedereen om haar pinkje weet te winden.

En ik besef me nu ook dat ik nog een maand tijdens werktijd mag kolven, zo is het immers wettelijk geregeld. Ik ga nu nog 2 keer per dag voor zo'n 20 minuutjes naar het kolfhok om de nodige ml bij elkaar te kolven, maar dat zal straks dus tijdens m'n halfuurtje lunchpauze moeten. Maar ach dat zien we over een maand wel, misschien wil Tarja dan alleen nog maar ochtend, avond en nachtvoedingen van mij.

Verder vandaag veel met Tarja gespeeld(en geknuffeld), een beetje (krat vol)boodschappen gedaan, wasje gedraaid (3 volle trommels), bezoek gehad en gekookt. En nu staat alles weer klaar voor morgen, lunchboterhammetjes in de koelkast, liga's voor Joeri en Mirte liggen naast hun sleutels, de kolftas staat bij de tafel en de flesjes voor het kdv in de koelkast. Nu nog met thee op de bank, beetje tv kijken en logjes lezen en dan (als Joeri uit de douche is) douchen en slapen (en hopen dat Tarja maar 1x komt vannacht)
zo klein en nu alweer zo wijs

maandag 11 mei 2009

Tandje twee

En daar issie dan....... tandje nummer 2, zojuist voor het eerst gevoeld, rechtsonder naast nummer 1.
Ik heb helaas nog geen foto met het bewijs, want als ik het probeer houdt ze haar mond stijf dicht.

vrijdag 8 mei 2009

de mens zit soms raar in mekaar

En die titel slaat op mezelf, want soms ben ik gewoon een beetje raar. Ik werk drie dagen, moet nou eenmaal, en twee dagen breng ik Tarja 's ochtends naar het kdv, dan knuffel ik haar nog heel uitgebreid en dan ga ik met een opgeruimd, gerust gevoel werken. Maar op vrijdag dan brengt Rob Tarja naar het kdv en waar ik dan afsla richting werk, gaan zij rechtdoor naar kdv. En dan rij ik altijd door met een steen in m'n buik, omdat ik haar niet heb weg gebracht, niet nog even geknuffeld heb. Alsof ik haar thuis niet uitgebreid gedag heb geknuffeld, maar toch, tis m'n gevoel.
En om het weekend gaan m'n andere kids naar hun vader, dat doen ze al jaren. Ik vind het prima, soms zelf weleens fijn, even geen drukte, even tijd voor mij. Maar nu is het vakantie en zijn ze de helft hier en de helft bij hem en de eerste drie dagen vind ik het fijn en kom ik tot rust. Grote dochter en ik hadden de dagen ervoor wat wrijving gehad, ik begreep haar gedrag, maar het maakte het er niet minder vermoeiend om.
Maar na een dag of drie vind ik het niet meer zo fijn, ik mis ze. Het huis is best leeg met z'n drietjes in plaats van met z'n zessen. Gelukkig komen ze de laatste paar dagen steeds even langs, want ze missen hun kleine zusje.
En zondag, dan zijn we weer compleet.

woensdag 6 mei 2009

toch nog geblogt

En ik was gister echt van plan om een stukje te bloggen over de afgelopen dagen, de maandag waar we samen lekker door Rotterdam slenterden en de dinsdag toen ik moest werken en Rob thuis met Tarja bleef. Maar toen ik gisteravond met Tarja in bed was gaan liggen voor haar slokje om in slaap te vallen, vielen zowel Tarja als ik in slaap.....

Dus dan vandaag maar. Joeri wordt volgende week 14 en moet dus een eigen ID hebben, dus met Joeri afgesproken (hij, z'n broer en zus zijn deze week bij hun vader) dat hij vanmorgen met ons mee zou gaan naar het stadhuis voor het aanvragen van een id-kaart. De hal van het stadhuis leek de kassa van Blijdorp wel, wij hadden serieus nog 51 wachtenden voor ons . Dat was dus 1.5 uur wachten en toen waren we aan de beurt en 10 minuten bij de balie en we stonden weer buiten. Ja, voor je zoon moet je wat over hebben.

En omdat we toch al zo goed bezig waren, zijn we meteen met Joeri gaan kijken voor een nieuwe fiets, het heeft me al verbaasd dat z'n ouwe fiets het heeft gehaald tot aan zijn verjaardag. En Joeri keek rond en koos voor....... een opoefiets.
Dat is dus opoefiets nummer 4 die nu bij ons in de schuur staat, ik heb er al een, Jasper een herenvariant en Mirte een kindermodel. Maar Joeri reed dus vanmiddag dik tevreden naar z'n vader toe en morgen op z'n nieuwe fiets naar school.

Toen waren we weer met z'n drietjes en gingen lopend boodschappen doen en daarna koken, dat was makkelijk want we hadden nog andyvie uit het groentepakket, dus stampot andyvie met bal gehakt en het leuke was dat Tarja gewoon met ons mee kon eten. En dat deed ze met smaak, als een jong vogeltje bleef ze haar mond opsperren als ze de lepel zag aankomen. Dus Joeri heeft nu een medestander in het andyvie(kelp) eten.
We hadden trouwens een nostalgisch toetje, want er zat ook nog rabarber in het pakket en die heb ik klaargemaakt zoals mijn moeder dat ook deed.

Rabarber schillen en in stukjes van ongeveer 2 cm snijden. Deze opzetten in een pan met heel weinig water en een beetje suiker. Als het kookt laagzetten en door laten koken tot de rabarber zacht is en uit elkaar valt(soort moes), dan van het vuur af en laten afkoelen. Splits 2 eieren en klop de eiwitten stijf. Doe de lauwwarme rabarbermoes in een schaal en schep het stijfgeklopte eiwit erop.

En ja, het smaakte nog steeds hetzelfde als toen ik klein was.

zondag 3 mei 2009

en vandaag vierden zij Beltane

Vanmorgen zag het er even somber uit, want de regen kletterde tegen het zolderraam. Maar gelukkig toen we rond 12 uur bij de Biesbosch aankwamen, was het al zo goed als droog. Net als vorig jaar hadden we besloten om Beltane weer daar te vieren met een picknick, waarbij ook alle kinderen welkom zijn. Een mooie plek onder twee bomen, waarbij er een tot meiboom werd verklaard. Eerst de kleden neergelegd en het eten uitgestald en dan zie je goed dat heksen en pagans van lekker eten houden. :-)



De cirkel geopend door het aanroepen van de 8 windstreken/jaarfeesten met de bijbehorende godinnen. En toen kon er gegeten worden. Beltane is de vrolijkste viering van het jaarwiel, de kinderen die erbij zitten of al spelend rondrennen, blijheid alom. Als ritueel een kelk rode wijn doorgegeven waar bij iedereen kon uitspreken van wie hij/zij houdt en deze kelk gevuld met liefde geofferd aan onze meiboom.




Openen cirkel / foto van vorig jaar


Gelachen, gegeten en veel gepraat en veel met elkaar gedeeld. De cirkel gesloten, give-aways uitgedeeld en onze picknickplek weer schoon achter gelaten. Dat was onze viering.


Ik ben benieuwd of straks met Keltfest de linten nog om onze meiboom zitten.....

zaterdag 2 mei 2009

en zij bakte een taart

En zij bakte een taart voor de Beltane viering van morgen.

En zij bakte een honingtaart.

Nodig:
150 g boter, 115 g donkerbruine bastardsuiker, 175 g honing, 200 g bloem, 1.5 theelepel bakpoeder, 0.5 theelepel kaneelpoeder, 2 eieren geklopt

citroenglazuur:
250 g poedersuiker, 100 g zachte boter, 1 theelepel geraspte citroenschil, 2 eetlepels citroensap.

Vet een springvorm in en leg bakpapier op de bodem. Doe de boter, bastardsuiker en honing in een klein pannetje en voeg 1 eetlepel water toe. Verwarm op laag vuur en roer af en toe tot de boter is gesmolten en de suiker is opgelost. Dit 15 minuten laten afkoelen. Verwarm de oven voor op 180 graden. Zeef bloem, bakpoeder en kaneel boven een kom en voeg honingmengsel en eieren toe en klop glad. Giet het beslag in de springvorm en bak de taart 35-40 minuten. Laat de taart in de vorm helemaal afkoelen.
Voor het glazuur: zeef de poedesuiker boven een kom. Voeg boter, citroenschil, citroensap en 1 eetlepel water toe en klop dit glad. Verdeel het glazuur over de taart. (recept Alle smaken van de regenboog van Tessa Kiros)

En nu staat de taart af te koelen op het aanrecht. Het glazuur maak ik morgenochtend, dat is het voordeel met kleine kinderen, dan ben je altijd lekker vroeg uit de veren. :)

Nog een Beltane gedicht (Goddess wheel of the year) om in de stemming te komen
Feel me now as Lover
I am life's lust. Pure love.
I come from the foaming sea waves,
riding white mare through your dreams.
I am the pulsing life-blood.....
sap rising...Spring blossoming.
Pause a moment between the waves of being...
Feel my presence
I am life's lust.
Pure love.

Happy Beltane.

vrijdag 1 mei 2009

Blijdorp

Ik was er al zolang niet meer geweest, terwijl we er minstens om de week langs rijden. En nu Tarja ook meer oog voor haar omgeving heeft, was het hoogtijd voor een bezoek aan Blijdorp. Dus samen met nog heel veel mensen met kleine kinderen die ook allemaal hetzelfde idee hadden, stonden we vanmorgen in de rij bij de kassa. Afrekenen was ff schrikken, want mag Tarja dan gratis, de andere kids tellen gewoon als volwassene mee. Maar hey dat mocht de pret niet drukken, zo vaak gaan we niet met het hele gezin op pad.


Toen de kids jonger waren en ik een single-parent, had ik een abonnement en gingen we regelmatig naar Blijdorp en uit die tijd hebben we allemaal nog onze favoriete dieren. De pinguins voor Jasper, de otters voor Mirte (en mij) en voor Joeri kakkerlakken en reptielen. Tenminste iets anders dan olifant, leeuw en tijger.
Maar we hebben lekker de hele dag door de dierentuin lopen slenteren, lekker in de zon, van dier naar dier.


















En Tarja, wat vond zij van de dierentuin. De rij voor de kassa vond ze heel interessant, zoveel mensen om naar te kijken, maar daarna die beesten...... slaapverwekkend. Ze viel dus in slaap en heeft bijna de hele middag in de wagen liggen slapen, totdat we aan het eind van de middag in het Oceanium liepen. En daar in die tunnel tussen de vissen, werd ze wakker en keek haar ogen uit, prachtig vond ze het. De verwondering op haar gezichtje terwijl ze de vissen probeert te volgen met haar ogen, zo mooi.

Dus ik denk dat er maar weer een abonnement gaat komen, voor nog meer uurtjes dierentuin.